distrois
Brezhoneg
Furm verb
distrois /disˈtroːis/
- Furm ar verb distreiñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- [...], e tistroiz var va c'hiz da glask va fuzil, va boledou, va foultr, va direnn ha va benviachou tenna-tan am boa kuzet, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 31.)
- [...], ha kerkent ha tarzhig an deiz, e tistrois d'ar bourk da ruzata. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 13.)