disvantañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger dis- hag ar verb bantañ.

Verb

disvantañ /dizˈvãn.tã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : disvantet, verb emober : en em zisvantañ) (displegadur)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
   • Credi a rer, penaus Naour en devoa cuzet he fusuil etoues al land, ha pa eo deut d'he gerc'hat, en deus peget ennhan dre ar ganol, hogen, eur scourric benap o veza bet luiet en drean, en deus lakeat ar fusuil da zisvanta hag en deus he lazet. — (A., Keleier, Feiz ha Breiz, 5 Du 1881, p. 357a.)