divezv

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an anv-gwan mezv.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	divezv
Derez-uheloc'h	divezvoc'h
Derez-uhelañ	divezvañ
Derez-estlammiñ	divezvat

divezv /ˈdiːvew/

1. N'emañ ket diwar alkool pe n'eo ket mezv ken
   • Ur ral e veze e welout divezv [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 23.)
   • Fedamdoulle ! me na oan ket divezv o tond ahano. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 125.)
   • ... divezv evit ur wezh ... Job Jaffre, Etrezomp e brezhoneg, 1982-1983, pajenn 25

Gerioù heñvelster

• diabaf

Deveradoù

• divezviñ

Troidigezhioù

• galleg : à jeun ^(fr) , sobre ^(fr)

Furm verb

divezv

1. Furm ar verb divezviñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Ne zivezv ket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 125.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) dessoûle ^(fr)