diwan

Brezhoneg

diwan /ˈdiwːãn/

1. Anv-gwan, diwanet
   • Irvin-saoz bihan a zo diwan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 221.)
   • Me'm eus pour diwan. — (TBP?, p. ?.)
2. anv-verb, gwelout diwanañ.
   • Gourc'hemen a ra eta d'he bugale lakat ive o zonj gant an donedigez-man leun a spouron, evit ma teuio, da vihanan, an doujanz d'ober d'ar garante diwan en o c'hreiz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 833.)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	diwan
dre vlotaat	ziwan
amreizh	tiwan

diwan /ˈdi.wːãn/

1. Furm ar verb diwan/diwanañ/diwaniñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • ar galloud-ze, kousket epad ar vue-man, a ziwano, a vleunio, evel ma tiwan ha ma vleuni pep tra d'an nevez-amzer, [...]. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 401.)
2. Furm ar verb diwan/diwanañ/diwaniñ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.