dizehan

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- (diz- dirak ur vogalenn) hag an anv-kadarn ehan.

Adverb

dizehan /diˈze(h)ːãn/

1. Hep ehan.
   • Hep gouzout dezhañ, ar c'hloareg a heje e benn, dizehan, evel diskredik. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 39.)
   • Edo Harry o vont hag o tont dizehan en-dro d'e gambr nevez. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 45.)

Gerioù heñvelster

• diarsav
• dibaouez
• diehan

Troidigezhioù

• galleg : incessant ^(fr) , sans cesse ^(fr)