douger

Brezhoneg

(Anv-kadarn) Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hag al lostger -er.

(Furm verb) Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hag an dibenn-ger -er.


	Unander	Liester
Gourel	douger /ˈduːɡɛr/	dougerien /duˈɡɛrjɛn/ pe dougerion /duˈɡɛrjɔ̃n/
Benel	dougerez /duˈɡeːres/	dougerezed /duɡeˈreːzet/

douger /ˈduːɡɛr/ gourel (liester dougerien)

Den a zoug ur samm.
- Jezuz, douger ar groaz, trec’hour d’an holl amzer. — (Alc'houeder Treger (Erwan Berthou), Dre an Delen hag ar C’horn-boud, Sant-Brieg, Pariz, 1904, p. 164.)
- Yun a ra kement a vez lavaret dezhañ ober : dibellañ, ober skoilh gant e droad d' an dougerien plouz, sammañ o sac'hadoù d' an dougerien greun, treiñ an hejerez, a bennadoù ; dieren, teurel war an daol, tennañ digant an dornerez ha rozellañ war ar bern. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 35.)
- E hanter hent, e-tal park melchon ar Joleg, banniel bras sant Tei a chomas a-sav. Herve Bogion he degemere digant Renan Kerhoaz, an douger kentañ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 56.)
Den a zo e vicher dougen sammoù.
Dougerien : ar re a zoug an arched.
- Oferenn an dougerien.
- Overenn an dougerien a vo disadorn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 139.)
- Piou a zavo an arhant da baea overenn an dougerien ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 466.)

douger /Distagadur ?/

Furm dic'hour ar verb dougen en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.; dougenner.
- Ar guel euz a eur c'horf-maro, a laka pep den da ziskenn enn-han he-unan ; ha, dre ar bed-oll, kerkouls er broiou païan evel er broiou kristen, e touger doujanz d'ar maro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 184.)