douje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar douj-, pennrann ar verb doujañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

douje /ˈduːʒe/

1. Furm ar verb doujañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

« [...]. Hogen endra ma wiske e harnez-brezel, e sonas adarre ar c'horn-boud, kement e touje Bohor ne vefe ket bet klevet e c'halvadenn gentañ. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 114.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) appréhendait ^(fr) , craignait ^(fr) , redoutait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) respectait ^(fr)