ec'h a

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant ec'h ( rannig-verb), lakaet dirak ar verb a (eus mont); implijet e-lec'h ez a pe e ya.

Troienn verb

ec'h a

1. Stumm ar rannig-verb e dirak ar furm-verb a.
   • ... 'm eus aon ec'h a da ober glav. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 62.)
   • ... hag ec'h a e-barzh ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 100.)
   • ... hag ec'h a kuit ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 100.)
   • An deiz war-lerc'h ec'h a ar c'hazh d'ar prizon ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 101.)
   • Ec'h a da gouezhañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 15.)

Gerioù heñvelster

• ez a