elfenn

Gwelet ivez : elfen

Brezhoneg

Etimologiezh

Tostaat ouzh an anv-kadarn elfenn e kembraeg.

Anv-kadarn

elfenn /'ɛlfɛn/

1. fulenn, fulenn-dan
   • An tan a drouzas adarre, hag elfennoù, evel balafenned aour, a nijas en ur gornigellat, betek skourroù uhelañ ar gwez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 92.)
2. rann vihan eus un dra
   • [...] mont bete goelet ar c'halonou caleta, hag ho dihuna mar deus c'hoas eun elfen bennag a feiz enho. — (G. M., Kentel spontus, Feiz ha Breiz, 12 Mae 1866, p. 114a.)
   • Ne ankouain biken ar vad he deus bet graet deomp hag, e-keit ha ma vo un elfenn vuhez ennon, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 42.)

Deveradoù

• elfennek
• elfennel
• elfennig
• lieselfenn
• lieselfennegezh
• lieselfennek

Troidigezhioù

• kembraeg : 2 elfen ^(cy)
• galleg : 1 étincelles ^(fr) ; 2 éléments ^(fr) ;
• portugaleg : 2 elemento ^(pt)
• saozneg : 2 element ^(en)
• spagnoleg : 2 elemento ^(es)