em bije

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar em ha bije (furm displeget ar verb bezañ)

Furm verb

em bije /Distagadur ?/

1. Furm ar verb en devout/kaout e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
   • Anez em bije diskuilhet anezan dioustu d'an archerien. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 97.)
   • — « [...]. Anez, penaos e kav d'eoc'h em bije gellet herzel ? [...]. » — (Glaoda ar Prad, Buhez Skouerius Jenovefa Kontez a Vraban, 1926, p. 95.)
   • O ! me a zo gwaskennet ; me a zoñje din n'em-bije ket gallet diwaskenni evid ar beure. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)

Gerioù kar dre o ster

• em befe

Gwelet ivez

• ez pije (az pije), en dije, he dije, hor bije, ho pije, o dije
• am bije

Troidigezhioù

• galleg : (j')aurais ^(fr)