euredet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar eured-, pennrann ar verb eurediñ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

euredet /øˈreːdet/ /øˈreːʒet/

1. Anv-gwan-verb ar verb eurediñ
   • — [...] !... Bremañ e vefomp dimezet hag euredet, Priñsez ?... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 59.)
   • — Eo, dimezet on, met nann euredet c'hoazh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 151.)
   • Dimeziñ a reas Yeun ar Gow da Chañ-Mariou ar C'hogant hag euredet e voent d'an 22 a viz Mae 1853. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 10.)
2. euredet gant unan bennak
   • ... hag a dlee an aotrou ac'hane bezañ euredet an dewarlerc'h gant ur briñsez ar c'haerañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 237.)

Gerioù kevrennek

• dieuredet

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• euredet adj. Marié.

Troidigezhioù

• galleg : marié ^(fr)