foñs
anv-kadarn
foñs
- goueled, strad un dra
- Pêr en doa c’hoant da furchañ betek ar foñs, abalamour da gaout ur gouign a bep seurt ; mez Kolaig a viras outañ, hag a lavaras dezhañ kemeret diwar-c’horre ma karje, rak ned ae ket, evit un dousenn hepken, da zirenkañ e banerad kouignoù eus an nec’h d’an traoñ. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 31.)
- Pa 'm-eus gwelet e oa kroget er hostez e ouïen a-walh e oa krignet ar fons. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 283.)
- revr un dra pe un den
- Sav da foñs alese.
- Foñs ar bragoù: revr ar bragoù.
- foñsad