gellje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gellje
dre vlotaat	c'hellje
amreizh	c'hellje

gellje /ˈɡɛlʒe/

1. Furm ar verb gellout e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

[...] hag e c'houlennas outan, hep e anaout, ha ne c'hellje ket ar roue kaout eun dra pe eun all bennak da rei d'ezan da ober. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 6.)

Stummoù all

• gallje

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) pourrait ^(fr)