gelljent
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gelljent |
| dre vlotaat | c'helljent |
| amreizh | c'helljent |
gelljent /ˈɡɛlʒẽɳ(t)/
- Furm ar verb gellout e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout
-
- [...] mar gellchent digas d'ezan al leorig a glaske. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 81.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- Hag i o-zri ha mont ha diskenn en un ostaleri vras ha goulenn hag ur gambr a c'helljent da gaout dezho o-zri gant tri gwele e-pad ar foar. — (Gab Milin, Marvailhoù Bro-Leon, Hor Yezh, 1999, p. 161.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- [...] ; gourc'hemenniñ a reas dezho en em deuler warnomp, a-benn-herr, o baionetez e beg o fuzuilh, bezañ didruez ouzh an holl, ha diskar d'an douar muiañ ma c'helljent, kozh ha yaouank, gwazed ha merc'hed ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 198.)
Stummoù all
Troidigezhioù
- galleg : (elles)/(ils) pourraient (fr)