gile

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kile gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k → g).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kile
dre vlotaat	gile
dre c'hwezhañ	c'hile
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

gile /ˈgiː.le/

1. Furm kemmet ar verb kilañ pe kiliñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

Ya, met, hag an dispignou ? — A drugare Doue hini eus madoberourien Laouig ne gile. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 62.)