gleb

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Kavet en henvrezhoneg (gulip, guilp).

Meneget er C'hatolikon (glueb, gloeb).

Da geñveriañ gant ar gerioù gwlyb (g), gwleb (b) en kembraeg, glyb en kerneveureg ha fliuch en iwerzhoneg.

(Furm verb) Savet diwar « gleb- », pennrann ar verb « glebiañ », hep dibenn-ger.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	gleb
Derez-uheloc'h	glepoc'h
Derez-uhelañ	glepañ
Derez-estlammiñ	glepat

gleb /ˈɡleːp/

1. Deuet da vezañ leizh, trempet, intret gant dour pe ul liñvenn all bennak.
   • Gleb eo ho tilhad.
   • Glepoh eget ar glao. — (Titl ul levr gant Mikael Madeg.)
   • An traezh gleb a vez ponner. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 428.)

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e skriver gwleb.

Gerioù heñvelster

• leizh
• mouest

Gerioù enepster

• sec'h
• kras

Deveradoù

• glebaj
• glebamzer
• glebded
• glebder
• glebiañ
• glebiadenn
• glebiadur
• glebienn
• glebier
• glebierezh

• glebigell
• glebius
• glebor
• gleborek
• gleborekaat
• gleborenn
• gleborennañ
• gleborennek
• gleborus

Gerioù kevrennek

• damc'hleb
• gleb-dour-teil
• gleb-par-teil

Troioù-lavar

• gleb evel ur broc'h, un touilh
• gleb evel an teil
• ober e gazh gleb

Troidigezhioù

• alamaneg : nass ^(de) , feucht ^(de)
• galleg : mouillé ^(fr)
• iwerzhoneg : fliuch ^(ga)
• katalaneg : mullat ^(ca)
• kembraeg : gwlyb ^(cy)
• kerneveureg : glyb ^(kw)

• nederlandeg : nat ^(nl) , vochtig ^(nl)
• okitaneg : molhat ^(oc) , banhat ^(oc)
• poloneg : mokry ^(pl)
• saozneg : wet ^(en)
• skoseg : fliuch ^(gd)
• spagnoleg : mojado ^(es)

Furm verb

gleb /ˈɡlɛpj/

1. Furm ar verb glebiañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb glebiañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.