gomzan

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus komzan gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	komzan
dre vlotaat	gomzan
amreizh	digemm

gomzan /ˈɡɔ̃mzãn/

1. Furm kemmet ar verb komz pe komzal pe komziñ e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

E leandi Sant-Albin, hennezh oa anv ar gouent savet gant an Aotrou Olier Lambal, hag a gomzan anezhi, e leandi Sant-Albin oa digor an nor d'an holl ; kerkoulz d'ar pec'her paour a deue di d'en em zisammañ eus e bec'hedoù e-harz treid ur c'hofesour karantezus, evel d'ar paour ezhommek n'en doa tamm da zebriñ e-unan, na griñsenn da reiñ d'e vugale. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 33.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

[...] pa gomzan a draou ker kriz, ken digaloun ha maro ar paour keaz koueriad a ioa o tenna panez enn he bark. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 212.)

Pa gomzan d'ezan eus va zaoliou kaer, e lavar d'in krenn ha krak : « Paour kez Skouarnek, emout adarre o fougeal ! » — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 39.)