Italianeg

  Verb

grattare

  1. raskañ, skrabañ, rimiañ.

Troioù-lavar

  • grattarsi il capo, la pera : skrabañ ar penn (pa n'ouzer ket petra ober)

Krennlavaroù

  • Chi ha rogna da grattare e moglie da guardare, non gli manca mai da fare. – Neb en deus gal da skrabañ ha gwreg da sellout outi ne vank tra dezhañ da ober morse.
  • Troppo grattare cuoce, e troppo parlare nuoce. – Re gravat a boazh, re brezeg a noaz.