gwasked
Brezhoneg
Etimologiezh
- Kavet en henvrezhoneg goascot « disheol ».
- Meneget er C'hatolikon (goasquet).
- Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn gwasgod « disheol, disheoliadenn » en kembraeg, goskes « disheol, gwaskedenn » en kerneveureg ha foscadh « gwasked » en iwerzhoneg.
- Deueut eus ur ger keltiek *ufo-skāto-, deveret eus *skāto- « skeud », miret evel skeud en brezhoneg. Gwelout skeud.
Anv-kadarn
gwasked /ˈɡwaskɛt/ gourel (liester gwaskedoù)
- Lec'h en dizavel pe en disglav.
- ..., pe, azezet er gwasked, o tommheoliañ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
- E porz ar chapel edo, hag heñ goulenn eun tamm gwasked bennak. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 21.)
- (Pemdez) Bezañ er gwasked : bezañ en toull-bac'h.
- (Pemdez) Tapout unan bennak er gwasked : skeiñ gantañ en ur c'horn distro.
- Me a dapo hennezh er gwasked — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.), — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 21.)
Deveradoù
Troioù-lavar
- chom er gwasked : en disklav; e-lec'h ma n'eus ket glav, pe dañjer
- goulenn gwasked
- kaout gwasked
Troidigezhioù
goudor
- alamaneg : Schutzhütte (de) , Biwak (de) , Notunterkunft (de) , Zufluchtsstätte (de) , Zufluchtsort (de)
- esperanteg : ŝirmejo (eo)
- galleg : abri (fr)
- iwerzhoneg : foscadh (ga) gourel
- kembraeg : clydwch (cy) gourel , cwfert (cy) gourel , diddosrwydd (cy) gourel
- kerneveureg : goskes (kw) , kowatti (kw)
toull-bac'h