gwelfec'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -fec'h

Furm verb

gwelfec'h /ˈɡɥelfɛx/ /ˈɡwɛlfɛx/

1. Furm ar verb gwelet/gwelout en eil gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

« Ma welfec'h », emezi o klask farsal, « ar gambrig am eus aozet e traoñ al lestr, dindan ar c'hastell-adreñv ! [...]. » — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 123.)

« [...] ... Ma welfec'h ar mogerioù ... » — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 77.)

Troidigezhioù

• galleg : (vous) verriez ^(fr)