gwelfes

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet, hag an dibenn-ger -fes

Furm verb

gwelfes /ˈɡɥelfes/ /ˈɡwɛlfes/

1. Furm ar verb gwelet en eil gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Ma welfes ar vouilhenn a zo eno en-dro d'ar stank-se ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 58.)

Troidigezhioù

• galleg : (tu) verrais ^(fr)