gwelimp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -imp

Furm verb

gwelimp /ˈɡɥeːlĩm(p)/

1. Furm ar verb gwelet/gwelout e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

— Sell, sell 'ta ! a zonjis ennon va-unan ; souezusat tra : Aze 'zo eun dra bennak e gor ; diwallomp hag e welimp ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 137.)

Stummoù rannyezhel

• gwelfomp

Troidigezhioù

• galleg : (nous) verrons ^(fr)