gwelomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -omp.

Furm verb 1

gwelomp /ˈɡɥeːlɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb gwelet/gwelout e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

— Na zigalounekait ket, va c'hoar; ni ne velomp nemed ar pez a zo dirak hon daoulagad; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 256.)

Troidigezhioù

• galleg : (nous) voyons ^(fr)

Furm verb 2

gwelomp

1. Furm ar verb gwelet/gwelout e kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn
   • — Gwelomp eta. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
   • Met lezomp an daou briñs hag al lez holl el levenez hag ar festoù, ha gwelomp petra a zeu da vezañ Luduenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 105.)
   • — [...]. Tavomp var gement-man. ha guelomp a behini ac'hanomp hon diou e vezo ar brasa dienez er bed-man. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 260.)
   • Gwelomp, ha lavar fraezh an dra-se. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 25.)
   • Jilig. — Netra ! ho paro ? Merc'hed a zo hag o deus kement ha c'houi ! Alo ! gwelomp eun tamm penaoz e valeit... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 40.)
   • — « Bremañ, Lom, peogwir hon eus divizet diwar-benn priz al labour, gwelomp penaos e raimp al labour-se. [...].» — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 94.)

Krennlavar

• Gwelomp, eme an dall, pa en devoa kollet e vazh ha kavet un all. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 388.)

Troidigezhioù

• galleg : voyons ! ^(fr)