gwezigoù

Brezhoneg

gwezigoù /ɡɥeˈziːɡu/

Furm vihanaat lies an unanderenn gwezenn pe furm lies an anv-kadarn gwezennig
- Nijal a ra o mouezh d' ar menez, a-dreuz rozioù ha gwarimier, diskenn a ra d'an draonienn dre girnier gwaskedet, heuliañ 'ra an hent bras, er c'hroazhent e kildro, hag e trid er gwezigoù ha war iliav an targosioù, hag en em sil er mengleuzioù, el liorzhoù, e leurioù tommheoliet ar c'hêriadennoù, ken habask d' ar sulvezhioù d' abardaez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 54.)
- [...], mont d'ar menez, da zourañ, kerkent ha kuzhet an heol, ar gwezigoù pin nevez-plantet, hag a oa o kinnig krazañ gant ar sec'hor. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 77.)
- [...] ; ar gwezigoù a oa kalz re stank ha re uhel. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 269.)
- — [...]. E-giz-all, e c'hell bezañ kuzhet e wetur ivez e-touez ar gwez a zo amañ, hag e tiskoueze en diavaez ar gwez pin, ivin, sipre, ar gwezigoù lore a stanke an ode diouzh tu an hent. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 38.)