hen pediñ

Diwar hen ha pediñ.

hen pediñ (a-wechoù her pediñ)

1. • Pedit eñ a-greiz-kalon , m'hen pedo ivez evidoc'h ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 31.)
   • — [...], ha me hen pedo da reiñ deoc'h kalon da drec'hiñ war ho enebour bras [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 181.)
   • Ne voe ket ret mont d’her pediñ da vont en e hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 111.)