hen pediñ
(Adkaset eus her pediñ)
hen pediñ (a-wechoù her pediñ)
- Pedit eñ a-greiz-kalon , m'hen pedo ivez evidoc'h ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 31.)
- — [...], ha me hen pedo da reiñ deoc'h kalon da drec'hiñ war ho enebour bras [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 181.)
- Ne voe ket ret mont d’her pediñ da vont en e hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 111.)