hiviziken

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Adverb

hiviziken /hiviˈzikːɛn/

1. Diwar vremañ.
   • Hiviziken, war o meno, ur person, ur c'hure a dlee bezañ anvet en e barrez gant ar c'houarnamant : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 13.)
   • - [...]. Setu ama eun den yaouank eus a Vreiz-Izel hag a chomo ganen hiviziken, mar fell d'eoc'h ? — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)
   • « [...]. Te a zesko diwar da goust beza furoc'h hiviziken. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 36.)
   • - D'ho kwelout eo e teuen, ”padre”. Bemdeiz, hiviziken, c'hwi am gwelo amañ. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 40.)
   • « Hiviziken, eme ar babig a-greiz c'hoarzhin, e vin bepred ker plijus da welout, evit da zaoulagad a vamm, ha m'emaon bremañ. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 21.)
   • - An neb a sav c'hoant gantañ sevel kregin, istr, meskl pe rigadell a rank hiviziken ober ur goulenn digant mererezh an Aferioù-a-Vor. [...]. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 27.)
   • Peger brav e vo bevañ amañ hiviziken. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 56.)

Gerioù heñvelster

• a-vremañ
• pelloc'h

Troidigezhioù

• galleg : désormais ^(fr) , dorénavant ^(fr)