bremañ
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
bremañ /ˈbrẽmːã/
- Adverb, gant an amzer-vremañ : ster strizh: er mare m'emaon o komz; ster ledan : er mareoù-mañ, er bloavezhioù-mañ, abaoe ur pennad amzer.
- — Breman, hastomp a-fo mont enn hent, rak nemed re hirr n'hor beuz daleet dre aman. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 285.)
- He c'halon birvidik a lamm c'hoaz 'n he c'hreiz,
Dihunet out brema, ma Breiz ! — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.) - Ha koulskoude, ar merc'hed a oa ken koant ha ken moust 'vel int breman ... ! — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 5.)
- » [...], ha ni, hag a wel breman pegen gwaz eo ar brezel etre breudeur hag etre kristenien, [...]. » — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 163.)
- Bleunioù, pet ac'hanoc'h a weñv bemdez bremañ ? — (Bleunioù o tremen e Sonioù Feiz ha Breiz, w.d. 1930.)
- Da beleh an diaoul eo eet honnez bremañ ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 101.)
- Bremañ ne guz ket an heol da c'hweh eur : ouspennig e vez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 297.)
- Bremañ ne guz ket an heol da c'hwec'h eur; ouspennig e vez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 155.)
- gant an amzer-da-zont
- Bremañ e vo ret deoc'h dimeziñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 163.)
- gant an amzer-dremenet
- Gwelet a rae bremañ kalz a dud o vont etrezek an iliz, hag a-raok dezhi ha war he lerc'h, hag o tont er-maez an tier, er bourk, ha ne anaveze den, ar pezh a souezhe anezhi. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 66.)
- evit bremañ
- a-benn bremañ
- bremañ pa