bremañ-souden

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an daou adverb bremañ ha souden.

Adverb

bremañ-souden /brẽmãˈzuːdɛn/

1. A-benn ur predig amzer
   • — Breman souden, eme an Ankou, e weli kaeroc'h abadenn, pa vin e-mesk an dud ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 54.)
   • Brema-zouden e vo greet eun tamm mahomi dezo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 335.)
   • Brema-zouden e vo tremenet e dro ha n'e-nevo ket a renk ken da gaozeal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 440.)
   • Brema-zouden e vo red ober eun tamm tremen d'an asiedou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 539.)
   • "[...]... Mar ne vijen ket kavet bremañ-souden war ma boutell blouz, e vefe diskredet war ma c'houst raktal, hag ar beleg kaset keloù dezhañ war an eur. [...]." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 97.)

Gerioù heñvelster

• bremaik-souden
• bremañ-tuchant

Troidigezhioù

• galleg : tout à l'heure ^(fr) , sans tarder ^(fr)