plouz

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon plousenn.

Amprestet digant ar henc'halleg pleux, sinkopenn ar furm peleus « leton », deuet eus al latin pilosus « blevek ».^[1]

Anv-kadarn

plouz /ˈpluːs/ strollder (unanderenn : plouzenn), hag hollek gourel

1. Garioù an ed pa vez sec'h.
   • Kousket war ar plouz.
   • un tog plouz
   • Kerzh da dennañ plouz d'ar saout (da lakaat dindano) — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 420.)
   • En douar ponner e ra an heiz plouz gwik. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 428.)
   • Ar plouz heiz eo ar gwellañ da blousa ar botoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)
   • An ozhac'h a gemer un dornad plouz diouzh an hejerez hag a vrall e benn. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)
   • Ec'h an da lakaat plouz em botoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)

Gerioù heñvelster

• kolo

Gerioù kevrennek

• chasplouz
• toenn-blouz
• bern plouz
• plouz-gar
• plouz-to

Deveradoù

• berrblouzoù
• diblouzañ

• plousa
• plouzañ
• plouzenn

• plouzer
• plouzet

Troioù-lavar

• bezañ krog an tan e plouz e votoù
• dougen ar gouriz plouz
• hejañ plouz
• kaout ar gouriz plouz
• klask ur spilhenn en ur galzenn blouz
• mont e blouz da ludu
• ober kalz a deil gant nebeut a blouz
• ober muioc'h a deil eget a blouz
• tennañ plouz berr

Krennlavarioù

• Miz C'hwevrer : hanter-blouz, hanter-foenn, hanter gerc'h
  Met al lodenn vrasañ c'hoazh war-lerc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 324.)

Troidigezhioù

• alamaneg : Stroh ^(de)
• esperanteg : pajlo ^(eo)
• galleg : paille ^(fr)
• saozneg : straw ^(en)
• spagnoleg : paja ^(es)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 586.