kavint

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -int

Furm verb

kavint /ˈkɑːvĩɲ(t)/

1. Furm ar verb kavout e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

− « Ne chomint ket, Yann. Uheloc'h, du-se e kavint bag ar Genkiz. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 101.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

« Gant un tamm chañs, ne gavint biken ! » emezi, en ur vinc'hoarzhin ha sec'hañ c'hwezenn he zal. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 28.)

Stummoù rannyezhel

• kavfont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) trouveront ^(fr)