kemeren

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemer-, pennrann ar verb kemer pe kemerout, hag an dibenn-ger -en

Furm verb

kemeren /kẽˈmeːrɛn/

1. Furm ar verb kemer/kemerout e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Pa vanke ur c'hoarier bennak, e kemeren e blas. Pa vije al laz-c'hoari en e bezh, ma drapo bihan em dorn, e raen barner a-hed linennoù harz an dachenn. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 101.)

Gerioù kevrennek

• adkemeren
• degemeren

Troidigezhioù

• galleg : (je) prenais ^(fr)