Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar « kof » hag an dibenn-ger « -ad ».

  Anv-kadarn

kofad /ˈkofː.at/ benel (liester kofadoù, furm vihanaat kofadig)

  1. Pezh zo, pe a vez lakaet en ur c'hof ; pezh a vez debret.
    • Ur c'hofad win.
  2. leun ar c'hof
  3. (skeudennek) (diwar-benn ar santadurioù) Barrad, kementad bras.
    • Ur soudanenn ruz, ur sourpiliz gwenn, dantelez outañ, piv eo ar mousig n'en deus ket graet kofadig lorc'h gant ar wiskamant-se [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 69.)
  4. Diwar-benn gevelled:


Deveradoù

Krennlavaroù

Troidigezhioù