korfata

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar korfad hag -a, pe korf hag -ata.

Verb

korfata [kɔr'vata]

1. Kargañ e gorf gant boued.
   • Oto! korfata ne glaskit ken ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 133.)
   • Hag an daou all a vez o korvata du-mañ bep sul. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 271.)
2. Kargañ e gorf gant evaj, lonkañ, en em vezviñ, ober ur c'horfad.

Gerioù heñvelster

• bambochat
• c'hoari las
• riboulat

Troidigezhioù

• kembraeg : gwledda ^(cy) , gloddesta ^(cy)
• galleg : bombancer ^(fr) ripailler ^(fr)
• italianeg : bisbocciare ^(it)
• saozneg : (to) feast ^(en)