kreñvlec'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an anv-gwan kreñv hag an anv-kadarn lec'h.

Anv-kadarn

kreñvlec'h /ˈkrẽ(w)lɛx/ gourel (liester : kreñvlec'hioù)

1. Savadur da zifenn ul lec'h, ur gêr.
   • Pa 'n em gave re denn warne, e lamment en o listri hag e tiskennent en eur c'hrenvlec'h all. — (Trivarz, Istor Breiz hag ar C'helted abaoue an amzer goz betek hizio, 1910, p. 14.)
   • Ar Gelted, pa zizailhent eur c'hrenvlec'h, a blante tro-dro, war goafiou ha spegou, korfou an enebourien lazet ganto. — (Notennou diwar-benn ar Gelted koz, troet gant Abhervé, Ar Bobl, 9t bloavezh, Meurzh 1912, p. 62b.)
   • War lein eur run rouz, en eun tammig kreñvlec'h peurzismantret, [...]. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 89.)
   • [...], ma stagas kanolioù ar c'hreñvlec'h kludet ken uhel a-us kêr da dennañ a-voleadoù, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 130.)
   • Ur c'hreñvlec'h, ya ! un dig divrall o wareziñ porzh ar Silvidigezh, ma ra o annez ar gristenien chañsus, bet dibabet gant Doue. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 37.)

Deveradoù

• kreñvlec'hiañ

Troidigezhioù

• galleg : fort ^(fr) , forteresse ^(fr)