kredin
 Gwelet ivez : krediñ
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -in.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | kredin |
| dre vlotaat | gredin |
| dre c'hwezhañ | c'hredin |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
kredin /ˈkreː.dĩn/
- Furm ar verb krediñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer) :
- "Biken ne gredin, aotrou Person !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 63.)
