kreske

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kresk-, pennrann ar verb kreskiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kreske
dre vlotaat	greske
dre c'hwezhañ	c'hreske
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kreske /ˈkres.ke/

1. Furm ar verb kreskiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Hep kemmadur :

Seul-vui e kreske va danvez, seul-vui ivez e vrasae va c'hoant da binvidikaat hag e oan prederiet gant ar menoz-se. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 14.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :

En ti Izabel ar vugale a greske, Bilzig a deue da vea eur pôtr krenv. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 85.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) accroissait ^(fr) , augmentait ^(fr)  ; croissait ^(fr)  ; exagérait ^(fr)