Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar kresk-, pennrann ar verb kreskiñ, hag an dibenn-ger -e

  Furm verb

kreske /ˈkreske/

  1. Furm ar verb kreskiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Seul-vui e kreske va danvez, seul-vui ivez e vrasae va c'hoant da binvidikaat hag e oan prederiet gant ar menoz-se. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 14.)
En ti Izabel ar vugale a greske, Bilzig a deue da vea eur pôtr krenv. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 85.)

Troidigezhioù