lâri

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lâr-, pennrann ar verb lâret, hag an dibenn-ger -i

Furm verb

lâri /ˈlɑːri/

1. Furm ar verb lâret en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • "[...]. Goude, te 'yelo d'ar presbister. 'Forzh pesort beleg a vo war vale, e lâri dezhañ kemer e sac'h-nouenn ha dont du-man prim." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 35.)

Stummoù all

• lavari

Gerioù kevrennek

• dislâri

Troidigezhioù

• galleg : (tu) diras ^(fr)
• galleg : (tu) promettras ^(fr)