lârjont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lâr-, pennrann ar verb lâret, hag an dibenn-ger -jont.

Furm verb

lârjont /ˈlar.ʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb lâret e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
   • - Ret eo e ve aet er puñs-se, a lârjont. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) dirent ^(fr)