lakaan
Brezhoneg
- Diwar laka-, pennrann ar verb lakaat, hag an dibenn-ger -an.
Furm verb
lakaan /laˈkɑːãn/
- Furm ar verb lakaat e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
- — Gweltroù ha pa o lakaan war ma divhar e c'hallan ober ugent lev bep kammed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 32.)
- Gand aoun n'am befe ket troet mad, rak n'em beuz ket a c'hoant da droumpla den, e lakaan ar gallek enn eun tu, hag ar brezounek enn eun tu-all. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 197.)
- « [...]. Ne selaouin mui ar c'hlemmoù a glevin diwar ho penn, hag, evit ma prenno an holl o genou, e lakaan ac'hanoc'h ministr ar justiz ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 56.)
- Ne lakaan ket eun ivinad amann gant ma boued. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 222.)
- En karget e lakaan pemp eur da vond d'ar gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 302.)
- Abred diouzh ar beure e lakaan perc'henn ar pousada da brientiñ din ur banne kafe laezh. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 114.)