magfe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar mag-, pennrann ar verb magañ, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

magfe /ˈmaɡfe/

1. Furm ar verb magañ e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Seul nebeutoc'h a ziskred a vagfe ar Saozon, seul grisoc'h e vefe o souezh. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 100.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) allaiterait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) élèverait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) nourrirait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) produirait ^(fr) , provoquerait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) ressentirait ^(fr) (colère, rancune, etc...)