malan
(Adkaset eus manal)
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
malan /ˈmɑːlãn/ gourel (liester : malanoù)
- Strobad edennoù falc'het a-rez douar ha liammet a-gevret.
- Lan ar C'hor, boueter an dornerez, a laka ur malan dindan e dreid evit kaout muioc'h a sav. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 34.)
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
- Savet diwar « mal- », pennrann ar verb « malañ », hag an dibenn-ger « -an ».
Furm verb
malan /ˈmɑːlãn/
Esperanteg
Furm anv-gwan
malan /ˈma.lan/
- Unander an anv-gwan mala en akuzativ.