mouezhig

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn mouezh hag an dibenn-ger bihanaat -ig.

Furm anv-kadarn

mouezhig /ˈmweːzik/ benel

1. Furm vihanaat an anv-kadarn mouezh.
   • Doue 'ho pennigo ! eme ur vouezhig skañv e toull an nor. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 31.)
   • Paneve d'ar vouezhig kuzh o tamall din ma fazi, e vijen bet laouen hag eürus e-ser ur c'henseurt ken gouiziek war draoù ha n'anavezen ket. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 166.)
   • Kizidik e oa ha prim da fuloriñ ; neuze e vouezhig dous a goeñve ha ne veze ket pell o kas an nen da dreiñ bili d'an aod. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 147.)

Troidigezhioù

• galleg : petite voix ^(fr)