Brezhoneg

 
Ur vaouez o neuñviñ

  Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn neuñv hag al lostger -iñ[1].
Da geñveriañ gant ar verboù nofio e kembraeg ha neuvya e kerneveureg.

  Verb

neuñviñ /ˈnœ̃ː.vĩ/ verb gwan (displegadur)

  1. Fiñval en dour dre lusk lodennoù 'zo eus ar c'horf, hep stekiñ ouzh ar strad.

Stummoù all

neuial, neuñvial, neuiñ

Deveradoù

Troidigezhioù

  Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnanez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 536.