nouiñ

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

nouiñ /ˈnuːĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : nouet) (displegadur)

1. Reiñ sakramant an nouenn da unan bennak
   • Eun dervez, evelato, edo o tont euz an Arvor, el leac'h m'oa bet o noui Kolas ar Born, gand Paol ar Fourn, he gloc'her, p'en em gavaz, dirak Kerdivoret, var hed tri-c'hant paz, tal-oc'h-tal gand eur vandenn soudarded. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 187.)
   • It da lavarout d'an Aotrou Person dont d'am nouiñ. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
   • Noz-deiz, forzh an amzer a rae, avel, grizilh pe c'hlav, e veze er-maez etre pevar c'horn ar barrouz ; amañ e vadeze, du-hont e kofesae, pelloc'h e noue ur c'hlañvour ; [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 90.)

Gerioù heñvelster

• nouenniñ

Troidigezhioù

• galleg : administrer l'extrême-onction ^(fr)