pallenn

Gwelet ivez : palenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): Pallẽn.

Deus ar ger latin palla ("stenneris").

Da geñveriañ gant ar gerioù pallen ("goloenn-wele") e kerneveureg ha pallen ("goloenn, rideoz") e kembraeg.

Anv-kadarn

pallenn /ˈpalːɛn/ gourel (liester : pallennoù, pallinier)

1. Pennad danvez
   • Ur pallenn kolo blañsonet a servije dezhañ da wele e-pad an nebeud amzer a roe d’ar c’housked. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 460.)
2. Tapis, goloenn
   • War greiz al leur, ur pallenn-gloan-melen tev, a beurroe d'ar pezh un aer a aez hag a beoc'h. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 43.)

Deveradoù

• a-ballenn
• pallennad
• pallennad
• pallennañ
• pallenner
• pallennerezh

Gerioù kevrennek

• pallenn kein-hoc'h
• pallenn-daol
• pallenn-gwele
• pallenn-kañv
• pallenn-leur
• pallenn-marc'h
• pallenn-moger

Troidigezhioù

• galleg : couverture ^(fr) (d'étoffe); tapis ^(fr) tenture ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :