peurlavarout

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger peur- hag ar verb lavarout

Verb

peurlavarout /pœrlaˈvɑːrut/ (anv-gwan-verb : peurlavaret) (displegadur)

1. Lavarout penn-da-benn
   • N'oa ket e c'her peurlavaret gant an tieg kozh ma tigoras an nor ha ma welas ar roue n'oa ket gaou en doa klevet gant e vab. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 13.)
   • Evit peurlavarout bremañ : ar marc'h a zo bet kemend-all a anv anezhañ er marvailh-mañ a oa tad Yannig, [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 68.)
   • N'oa ket peurlavaret e c'her gant Kristof ma welas hemañ ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 153.)

Stummoù all

• peurlavaret

Troidigezhioù

• galleg : dire entièrement ^(fr)  ; finir de dire ^(fr)