lavarout
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
lavarout /laˈvɑːrut/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Lavarout ger
- Dizale 'ta, n'em bo urzh da lavarout ger ebet ken ganeoc'h-c'hwi, nag en ti, nag er maez ! [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 42.)
- Lavarout e c'her.
- Lavarout grik
- lavarout gwir
- lavarout da unan bennak
- Lavarout da unan bennak ober un dra bennak.
- Lavaret e oa dezo o zri mond da breja da di ar mêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 429.)
- lavarout un dra dezhañ e-unan
- ... hag e lavare dezhañ e-unan.... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 172.)
- lavarout un dra ennañ e-unan
- — Petra eo kement-mañ ? a lâras ennañ e-unan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.), — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 210.)
- lavarout ober un dra bennak, lavarout bezañ
- Na lavarout na grik na mik : na lavarout ger ebet.
- Dirak un islavarenn
- Sane. — Koulskoude e lavarec'h dec'h e oac'h skuiz gant an Aotrou Herve. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 33.)
- O lavarout edon eta ho po an toaz da lakaat e go. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 45.)
- Ma c'houlennit perak e fell gant Erwan Pennaroz ober ken brav d'e falc'herien, e lavarin deoc'h eo dre reizhded, dre galon vat. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 83.)
- « [...]. Ha plijout a rafe d'eoc'h, va niz, komz diwar va fouez da aotrou person ar barrez, ha lavarout d'ezañ e karfen mont d'e servija, da vevel, da jardiner, pe da gloc'her. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 43.)
- lavarout un anv eus unan bennak, lavarout un anv eus un dra bennak
- lavarout e damm
- lavarout ouzh un den