digoras
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar digor-, pennrann ar verb digeriñ, hag an dibenn-ger -as
Furm verb
digoras /diˈɡɔːras/
- Furm ar verb digeriñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
-
- Morailhet e oa an norikell, met va ambrougerez e-lec'h skeiñ, a dremenas he dorn en diabarzh hag he digoras, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 15.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Pa voe paouezet an diou skeudenn da ganan, an nor vras dirakan a zigoras. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 10.)
- Eur vunutenn goude m'en doa lonket ar werennad hini kreñv, Job a zigoras eul lagad, [...]. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 58.)
- [...] ; Dahut, a zigoras skluziou Keriz evit plijout d' eur priñs kaer a oa an diaoul beo e-unan ; [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 41.)
- An nor a zigoras war he fouez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 42.)
- Harry a zigoras anezhañ kenkent. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 313.)