Brezhoneg

  Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (gou).
Meneget er C'hatolikon.
Da geñveriañ gant ar gerioù gau en kembraeg, gow en kerneveureg, go en iwerzhoneg.

  Anv-gwan

gaou /ˈɡɔw/

  1. N'eo ket gwir.
    • <skouer.>
    • gwir pe c'haou
  2. N'eo ket mat.
    • An toull gaou.

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Adverb

gaou /ˈɡɔw/

  1. Lavarout gaou (enebet ouzh : lavarout gwir)

Troidigezhioù

  Anv-kadarn

gaou /ˈɡɔw/ gourel (liester gevier)

  1. Pezh zo enep ar wirionez hag a lavarer evit touellañ unan bennak.
  2. kontañ, lavarout gaou (gwelout lavarout gwir )
  3. (er furm unan hepken) Ar meno pe an emzalc'h direizh.
    • Bezañ ar gaou pe ar gwir gant unan bennak.
    • An Aotrou Maer n'eo ket evit gouzout gant pehini emañ ar gwir, gant pehini all ar gaou. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 17.)
  4. bezañ c'hwezh ar gaou gant un den


Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

(1)

(2)